فاطمه دانشور: موفقیت و محدودیت‌های جنسیتی

داستان زندگی فاطمه دانشور،‌ کارآفرین و تاجر موفق ایرانی، نشانگر اهمیت داشتن الگو در موفقیت های اجتماعی است. بین دوگانه‌ی مادربزرگ مقتدر و مادر مطیع،‌ قهرمان او مادربزرگ است که در عین مهربانی با قدرت زبان و نگاهی تحلیل گر در مقابل ظلم می‌ایستد همگان را به تحسین وا می دارد.

دانشور متولد۱۳۵۳، دارای مدرک کار‌شناسی در مدیریت بیمارستانی و کار‌شناسی ارشد در مدیریت بازرگانی، مدیرعامل شرکت سپهرآسیا و بنیانگذار مؤسسه نیکوکاری مهرآفرین است. آنچه او را متمایز می کند نه تنها موفقیت او در امر تجارت بدون سرمایه مالی زیاد و با پشتکار فراوان است بلکه توجه او به اهمیت حضور زنان در جایگاه های کلان تصمیم گیری است. فاطمه دانشور در چهارمین دوره انتخابات شورای اسلامی شهر تهران (دوره کنونی ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶) تحت فهرست اصلاح طلبان نامزد شد و توانست به شورای شهر تهران راه پیدا کند. او همچنین به عنوان نخستین رییس زن در کمیسیونهای تخصصی اتاق بازرگانی ایران فعالیت می‌کند. او رییس کمیسیون اخلاق کسب و کار و مسئولیت اجتماعی در اتاق بازرگانی ایران است، کمیسیونی تخصصی که به تازگی شکل گرفته است.

فاطمه دانشور از سدهای اجتماعی و فرهنگی که بر سر راه زنان وجود دارند آگاه است و اعتقاد دارد که راز عبور در جسارت، پشتکار و دل سرد نشدن است. او می گوید از آنجا که شرایط و امکانات بین زنان و مردان یکسان نیست زنان در حوزه های مختلف اجتماعی همیشه کمی دیر‌تر در مقایسه با مردان به مقصد می‌رسند،‌" زن ها می رسند اما دیرتر و خسته تر". او معتقد است در ایران و کشورهایی نظیر ایران زنانی که می خواهند به موقعیت اجتماعی و اقتصادی مشابه مردان برسند باید تلاشی مضاعف کنند و با مقاومتی دو چندان از موانعی که به دلیل جنسیت جامعه بر سر راه آنان قرار می دهد عبور کنند.

این عضو شورای اسلامی شهر تهران دروبسایت شخصی خود از محدودیتهای جنسیتی که پیش رویش بوده می‌نویسد. از اینکه ۹ بار برای انجام وظیفه ای دولتی به فولاد مبارکه رفته اما به دلیل زن بودن راهش نداده‌اند تا بلاخره توانسته با سختی زیاد راهی برای ورود پیدا کند. ازاعمال قوانین سخت و دست و پاگیر برای ورود او، یک زن،‌ به اسکله شهید رجایی،جاییکه آقایان می‌توانستند بدون نامه نگاری و انتظار وارد محوطه اسکله شوند ولی برای ورود او می‌بایست نامه نگاری انجام می‌شد.

دانشور در تجربه شخصیش اما، سخت ترین روزهای حرفه ایش را در اتاق بازرگانی ایران می داند، دوره ای که فرهنگ مردسالار غالب بر اتاق بازرگانی و کمیسیون ها باعث فشارهای روانی بسیاری شده است. او در وبسایت خود می‌نویسد: "ابتدا فعالیت در این کمیسیون برایم سخت بود چون با تقابل‌های فرهنگی مواجه شدم که از نپذیرفتن ریاست یک زن توسط آقایان نشأت می‌‎گرفت. عده‌ای استعفا دادند و از کمیسیون رفتند؛ عده‌ای هم بار‌ها تلفنی از من خواستند که استعفا دهم و مشخصاً گفتند دلیل آن «زن» بودن شماست، خیلی از آن افراد، افراد نام آشنای جامعه ما هستند. ولی من مقاومت کردم چون معتقد بودم پشت سر من زنان زیادی هستند و توفیق من به توفیق جامعه زنان کمک می‌کند."

تلاش‌ها و مقاومت های دانشور در اتاق بازرگانی ایران اما، باعث شد تا او نهایتا بتواند در شورای شهر، طرح مسئولیت اجتماعی را به تصویب برساند که براساس آن شهرداری و شرکت‌های طرف قراردادش ملزم به عمل به مسئولیت اجتماعی شده اند. این دستاورد و توفیق بزرگی در راستای حل چالش‌های اجتماعی و بومی منطقه و نیز مسائل زیست محیطی است.

آنچه دانشور را ستودنی می کند و از او الگویی مناسب می سازد استقامت و روحیه ی مبارزه طلبی او در عین آگاهی است. او عوامل فرهنگی را ازعمده‌ترین مشکلات و و موانع پیش روی زنان ایرانی می بیند و اعتقاد دارد که این عوامل باعث می‌شوند اعتماد به نفس زنان پایین بیاید،‌اعتماد به نفسی که با آموزش و مشاوره قابل کسب کردن است. از نظر خانم دانشور اما مهم‌ترین عامل در موفقیت، خواستن است. هر چند خواستن همیشه کافی نیست و بسیاری عوامل درونی و بیرونی دیگر در به دست آوردن آنچه مطلوب فرد است نقش دارند،‌ اما آنچه بدیهی است این است که تنها راه رسیدن حرکت کردن است.